Kistler: Bunlar genellikle otuzbeş ile kırkbeş yaşlan arasındaki kadınlarda olmaktadır. Bunlar bir bezelye tanesi boyunda tek, küçük ve yuvarlak şekillerde gelişmekte ve bazen bir limon veya portakal kadar büyümektedir. Kistler çok kısmî olma temayülü­nü göstermektedir.

Adenomalar; lifli ve kistli adenomalar: Bunlar genellikle onsekiz ile otuzbeş yaşlan arasında genç kadınlarda gelişmekte ve sancı, ağrı yapmayan yumrular halinde olmaktadır. Bunlar da bir be­zelye tanesi kadar küçük, bir limon veya portakal kadar büyük olabilmektedir.

Süt kistleri (galaktosel): Bunlar çocuk doğurmuş kadınlarda bir süt kanalının tıkanmış olmasından meydana gelmektedir.

Kanal arası «papilloma»lar: Bu tümörler bir meme kanalı içeri­sinde meydana gelen siğil biçimi teşekküllerdir ve memeden yeşi­limsi, sarımsı, veya kanlı bir ifrazat geldiği zaman teşhis edilir. Bunlar, muayene eden doktorun durumu anlayamayacağı kadar küçük olabilirler. Genelikle otuzlarında ve kırklarında olan ka­dınlarda meydana gelir.

Yağ nekrozu ve «hematoma»: Bu durum memeye direkt çarpma­dan ileri gelen bir zedelenme ile meydana gelir. Bunlar memede ya bir kısım yağ dokularının yok olmasından veya meme içeri­sinde kanamadan meydana gelen bir kan pıhtısından gelişir. Yağ nekrozundan meydana gelen yumru çok kez meme kanserinden meydana gelen yumruya benzemektedir.

Kanser: Bu memenin herhangi bir tarafında meydana gelebile­cek sert, küçük ve ağrı yapmayan yumrular olarak görülmekte­dir. Kırk ve elli yaşlarında kadınlar meme kanserine en fazla yatkın olmakta iseler de, hastalık daha, yirmi ve otuz yaşlarında ve daha yaslı, altmış ve yetmiş yaşlarında olan kadınlarda da gelişmektedir.