Hamilelik ve doğuma ilişkin batıl inançlar günümüzde de etkisini sürdürüyor. Kadınla ilgili en yaygın batıl inançlara göre, hamile kadının karnı ‘sivri’ olursa ya da ‘tatlılara’ aş ererse çocuk erkek, karnı ‘yuvarlak’ ise veya ‘ekşili ve acılı’ yiyeceklere aş eriyorsa çocuk kız oluyor.

İHA muhabirinin www.gebelikrehberi.com sitesinden derlediği bilgilere göre, birçok kişi, kadının hamileliği sırasında baktığı, yediği, içtiği ve yaptıkları ile doğacak bebek arasında bağ kuruyor. Bebeğin anne karnında ilk kıpırdadığı an kadın kime bakarsa bebeğin ona benzeyeceği, özellikle aşerme döneminde ekşili, acılı yiyeceklerin kız, tatlı yiyeceklerin de erkek bebeğe işaret ettiği, en yaygın batıl inançlar arasında yer alıyor.

Ayrıca doğumun kolay olmasını sağlamak için muska ve tılsımlardan medet umuluyor. Doğum sırasında ‘kilit açma’, ‘örgülü saçları çözme’, ‘dilenciye sabun verme’ gibi adetler de sürüyor. Bu tür inançların örneklerine eski uygarlıklarda da rastlanıyor. Eski Mısır’da ‘hamile kadın bedenli heykelciğin’ doğuran kadınlara uğur getirdiğine inanılırken, Asur ve Babil’de ‘Filistin’in rüzgar cini, rüzgar cinlerinin kralı Hanbi’nin oğlu korkunç yüzlü, dört kanatlı, kuş ayaklı, hayvan pençeli ve akrep kuyruklu Pazuzzu’ heykelciği, hamilelerin koruyucusu olarak görülüyor. Japon kadınları ise doğum sırasında, Japonca ‘kolay doğum’ anlamına gelen ‘Koyasugai’ adlı deniz kabuğunu avuçlarında tutuyor. Eski Roma’dan beri gelen bir diğer inanış da hamileye kocasının yün kuşağının sarılması. Bu inanış, Anadolu’da halen devam ediyor. Ayrıca, içinde okunmuş kağıtların olduğu üçgen şeklinde katlanmış muskalara da rastlanıyor.

Halk arasında ‘Loğusanın mezarı 40 gün açık kalır’ sözüne inanılırken, ‘nazar’ ya da ‘göz değmesi’nden korunmak için anne ve bebeğe nazarlık takılıyor, ev tütsülenip loğusaya kurşun dökülüyor. Bu dönemde özenle üstünde durulan konulardan biri ise 40 gün süreyle anne ve çocuğun evden dışarı çıkarılmaması. Bunun yanı sıra aynı günlerde doğum yapmış 2 annenin karşılaşmamasına da özen gösteriliyor. Karşılaşırlarsa ‘kırklarının karışacağına’ ve loğusaların kötü etkileneceğine inanılıyor.

Ayrıca loğusa döneminde anne ve çocuk için en büyük tehlikenin ‘albastı’ olduğuna inanılırken, bunu önlemek için en yaygın uygulama kadının üzerinde kırmızı renk bulundurmak, loğusa şerbetinin ve loğusa şekerinin kırmızı renkli olması ya da annenin başına kırmızı renkli kurdele takılması. Bu arada, halk arasında, doğan bebeğin göbek bağına ilişkin de inanışlar bulunuyor. Çocuk ‘evcil’ olsun diye göbek bağı dolap ya da sandık içine saklanırken, ‘akıllı’ olması için okul bahçesine, ‘dindar’ ve ‘imanlı’ olması için de cami bahçesine gömülüyor.