Bazı hastalıklarla tek başımıza başa çıkamayabiliriz. O sırada yaşadıklarımızı, duygularımızı günlüğümüze yazarsak hastalığın belirtilerinin anlaşılması kolaylaşabilir. Yaşamlarımıza ilişkin ko­nulan yazmak stresi azaltır ve genel bağlamda sağlığımızın geliş­mesine yardımcı olur.

Kirk insanlara düşüncelerini, duygularını, yaşadıkları günlük olaylan ya da günlüklerine almak istedikleri herhangi bir şeyi nasıl kaleme alacaklanm öğretmektedir. Öğretmen olmayan Kirk bir has­tanede çalışmaktadır.

“Hastalık ve travmatik olaylarla ilgili duyguların kaleme alın­ması hastanın olanlan kabul etmesine, onunla başa çıkmasına yar­dımcı olarak içinde bulunduğu stresi ve uykusuzluğu azaltır. Be-denlerindeki stres yaratan psikolojik unsurlan değiştirerek sağlıkla­rını düzeltebilirler.

“İnsanların kendi iç seslerine kulak verecekleri bir yere gerek­sinimleri vardır. Yazmak, diğerlerinden gelecek bir yanıta bağımlı olmak yerine, insanın içindeki ürkütücü sorulara yanıt bulmasına yardımcı olur. Yazarak güç kazanırsınız,” diyor Kirk.
Ne tür bir günlük tutarsanız tutun kurallar hep aynıdır: yani, yoktur. “Dilbilgisi dersinde olmadığınızı aklınızdan çıkarmayın,” di­yor Kirk. “Noktalamalara, dilbilgisine hatta hecelemelere bile boş ve­rin. Tuttuğunuz bu günlükten size kimse not vermeyecektir. Okulda değilsiniz. Günlüğü salt kendiniz için tuttuğunuzu sakın unutmayın.”

Kirk günlük tutmaya saat tutarak başlamayı önermektedir. Kirk’in önerisi doğrultusunda kişinin o sırada aklına ne gelirse gel­sin en az sekiz dakika süresince yazmasını gerektiğidir. “Günlük si­zin için her gün telefonlaştığınız ya da birlikte kahve içtiğiniz bir dost kimliğine bürünmelidir.”

Kuzey Dakota Eyalet Üniversitesi araştırmacılarının yaptığı bir araştırmada astım ya da romatizma gibi kronik hastalıkları olan kişilere haftada bir kez bir saat boyunca yaşamlarına iliş­kin duygularını yazmaları önerilmişti. Günlük tutmaya başla­dıktan aylar sonra hastaların yüzde 47′sinde şikâyetlerinde azalma ve somut bir iyileşme görülmüştür.