Günlük yürüyüş gibi kolay bir sporla işe başlayıp bunu zaman içerisinde sürekli hale getirmek yalnızca fiziksel açıdan değil ama zihinsel açıdan da çok yararlıdır. Beynin çalışması ve etkenliğinin sporla geliştiği kanıtlanmıştır.

Çocuklar spor salonuna girer girmez hemen koşmaya başlarlar. Isınırlar, koşarlar ve pedal çevirirler. Çocukların spor öğretmeni Nick Cestaro onları her türlü hareket etmeleri için yüreklendiriyor.

“Onların enerjisini görüyorum. Bu enerjinin dışa çıkması ge­rekiyor,” diyor Nick. Doğu Syracuse Dkokulu’na giden yirmi beş çocuk sınıfta dikkatlerini derse vermekte zorlandıklarından okul ön­cesi programına katılmışlardı.

Programda spor dersi de vardı. Okul öncesi programının ço­cukları rahatlattığı, enerjilerini boşaltabilecekleri alanlar yarattığı ve bu şekilde de amacına ulaştığı saptanmıştı. Nick Cestaro ile bi­rinci sınıf öğretmeni Beth Crump ekstra aktivitenin çocukların sı­nıfta dikkatlerini toplamalarına yardımcı olduğunu söylüyorlar. Di­ğer sınıf öğretmenleri de bu programa kanlan öğrencilerde huzur­suzluk ve sinirli davranış biçimlerinin azaldığını ve daha dikkatli ve kontrollü olduklarını ileri sürüyor.

Programa katılan çocuklardan birinin ebeveyni de programın oğlunun derslerinde başarılı olduğunu söyledi. “Bu programın oğ­luma çok yaran dokundu. Okuldan eve gelir gelmez hemen masası­nın başına geçip dersini çalışıyor artık. Enerjisi denetim altına alın­dı. Sabahlan jimnastik dersine bir an önce gitmek için sabırsızlanı­yor artık. Spor öğretmeni onun idolü oldu.”

“Hedefler kısa dönemli. Eğer dikkatlerini birkaç saat toplayabilirlerse başardık demektir. Bu program heyecanlı ve eğlenceli ol­duğundan her gün seve seve geliyorlar okula. Son derece doğal bir program ve onlara da çok iyi geliyor,” diyor Nick.

Illinois Üniversitesi’nde yapılan bir araştırmada, oturarak za­man geçiren kadınlar ve erkeklerin plan yapma, programa uy­ma, seçenekleri hatırlama ve uygulamayla çevre değişikliğine uyum sağlama yetenekleri test edilmişti. Katılanların yarısı gün­lük yürüyüş programına katılırken diğer yansı katılmamıştı. Ay­nı kişiler altı ay sonra yeniden teste tabi tutulduklarında bir ön­ceki testte yürüyüş programına katılanlarda yüzde 25 oranında bir gelişme saptandı. Yürümeyenlerde ise çok az zihinsel bir ilerleme söz konusu olmuştu.